22 Mayıs 2017 Pazartesi

ŞİİRLER ve NOTLAR-III

GÜNEY
                              -Güneyli arkadaşlarıma. En çok da ikizim Gökhan Eldemir ve Ali Erden’e-

Çocukluk tatillerimin,
Kitaplarımın başkenti;
Yokuş aşağı, düzlüğü az
Tütün diyarı
Garip memleketim.

Ne oyunlar oynadık kavruk yaz sıcağında.
Dededen kalma oyunları anladık da
Teksas’ı, Tommiks’i sana getirdik be!
Ya hastane çöplüğünü kim karıştırmış,
Kim içmiş on bir, on iki yaşında
Öksüre öksüre ilk sigarayı macera olsun diye !
Mezarlıktaki antepfıstıklarını vallahi birinin zoruyla yedik!
Nasıl korktum!

Ah çocukluk!
Güzel çocukluk, can çocukluk…
Şimdi anladım ki: Memleketim, sen benim çocukluğumsun
Vazgeçilmez sevdamsın.

Bilirim dışarıdan gelen sende şelaleden başka bir şey bulamaz.
Hani  “Vizontele”de  der ya:
“İnsan memleketini niye sever?
Başka çaresi yoktur da ondan.” 

Güney,
Sen hep şelalen gibi çağla
Güzel memleketim.
Ve bir gün fani dünyadan ayrılırken

Kabul et beni varlığımın sebebi gül toprağına…
                                                                   
                                                   Mayıs-2017/Alaşehir

* Şehir şiirlerimi düzenlerken Güney'im geldi aklıma. "Neden bir şiir de Güney'e yazmadım?" dedim ve bir anda bu şiir çıktı."Güney"  dedim çocukluk hatıralarım çıktı kalemimden. Ve bu şiir içindeki çocuğu hiç unutmayan herkesedir...